Opis produktu:
Czy inwestycja w diament może być opłacalna? Diamenty stosowane są nie tylko do tworzenia drogocennej biżuterii, ale mogą być na dodatek traktowane jako długoterminowe opłacalne inwestycje. Warunkiem opłacalności inwestycji jest znalezienie stosownego kamienia po jak najniższej marży dostawcy. Na rynku istnieje dużo firm oferujących diamenty inwestycyjne po cenach od siebie istotnie odbiegających. Zatem znalezienie optymalnego kamienia nie jest proste i wymaga wnikliwej analizy kilku ofert. W przeciwieństwie do innych inwestycji, które są "nadzorowane" przez różne instytucje i które obciążone są kosztami obsługi, zarządzania, ubezpieczenia, podatkami, czy ryzykiem zniszczenia, bankructwa funduszy, banku, państwa, etc., diamenty inwestycyjne czy lokacyjne mogą znajdować się w bezpośrednim posiadaniu ich właścicieli. Zatem możecie je Państwo "przetrzymać" we własnych rękach, możecie zapewnić zapewnić im bezpieczeństwo w swoim domu, czy choćby podarować komuś unikatowemu w prezencie. Co przemawia za opłacalnością takiej inwestycji? Ceny wysokiej jakości diamentów bezkompromisowych i oszlifowanych stale rosną. Wynika to z powolnego wyczerpywania się złóż naturalnych diamentów. Wpływ na to ma w dodatku wzrost popytu w krajach azjatyckich, a także dywersyfikacja portfela inwestycyjnego i traktowanie zakupu diamentów jako długoterminowej lokaty kapitału. W dodatku diament się "nie starzeje". Biżuteria z brylantami jest wieczna i można ją po latach przekazać jako spadek. W perspektywie kolejnych lat należy spodziewać się wielkiego wzrostu cen wysokiej jakości brylantów z kilku powodów: gospodarka światowa wychodzi lub wyjdzie z kryzysu ekonomicznego, (chodzi o rynek amerykański, największy na świecie pod względem wielkości konsumpcji diamentów); występują braki w dostawach prawidłowej jakości ascetycznca, a jego ceny stale rosną - złoża diamentów powoli się wyczerpują, a przewidywane terminy eksploatacji dotychczas pracujących kopalni podziemnych określa się na kilkanaście lat; wzrasta w prędkim tempie zapotrzebowanie na diamenty na nowych rynkach azjatyckich (Chiny, Korea, Tajwan). Zatem co oferujemy? Jako firma z długoletnim stażem jesteśmy w posiadaniu wielu kontaktów dostawców diamentów. Jeśli dysponują Państwo określoną kwotą to postaramy się znaleźć dla Państwa jak najkorzystniejszy kamień. Przedstawimy ofertę składająca się z kliku sztuk diamentów w określonej wielkości i przy określonych parametrach. Podamy wszystkie niezbędne właściwości kamienia będące podstawą opłacalności inwestycji. Ofertę można ocenić za pomocą potrzebnych poniżej informacji tj. Wielkości kamienia; Czystości kamienia; Barwy kamienia i fluorescencji; Oceny szlifu kamienia; dokumentu instytucji certyfikującej - GIA, IGI, HRD itp. Jakość diamentów (oszlifowanych brylantów). Na wartość brylantu wpływ posiadają cztery zasadnicze kryteria określane w literaturze anglojęzycznej jako 4C: Carat (masa), Clarity (czystość), Colour (kolor), Cut (szlif kamienia). Wycenę kamienia przeprowadza się w oparciu 4C. Zestawienie wielkości (wyrażonej w milimetrach), masy (wyrażonej w karatach), kształtu, barwy i czystości bezpośrednio decyduje o różnicach w cenie kamienia i realnej jego wartości. Zatem brylant brylantowi nie równy - dwa brylanty tej samej średnicy mogą widocznie odbiegać od siebie cenowo. Ważne jest, by diament, w który inwestujemy nasze pieniądze, posiadał adekwatny dokument jakości i autentyczności, wystawiony przez jedną z uwielbianych, międzynarodowych firm, takich jak GIA, IGI czy HRD. Diamenty certyfikowane są relatywnie droższe od brylantów niecertyfikowanych. Określanie masy diamentów. Masę diamentów podaje się w karatach (skrót międzynarodowy - ct; polski kr.), z precyzyjnością do drugiego miejsca po przecinku. Dopuszcza się zaokrąglanie masy tylko wtedy, gdy na trzecim miejscu jest ilość (9) dziewięć. W sytuacji podawania masy dla obszerniejszej ilości diamentów np. W wyrobie, zawsze należy podać, że jest to masa ogólna określonej ilości sztuk. Jednostką masy diamentu jest 1karat (kr) równy (=) 0,200 grama. Stosunek średnicy kamienia do masy pokazuje poniższa charakterystyka. Odcień. Barwę czyli stopień zabarwienia diamentów określa się w Europie wg dwóch różnych skal, mianowicie - skali CIBJO i skali GIA, a nierzadko także wg skali obowiązującej do 1990 roku (tzw. Skali dawnej). Barwę diamentów ustala się w określonych warunkach poprzez porównanie z kamieniami wzorcowymi nazywanymi także kamieniami porównawczymi, które są kompletowane (zestawiane) na podstawie pierwotnego wzorca. Siedem (7) sztuk kamieni wzorcowych do określania barwy i trzy (3) kamienie wzorcowe do określania fluorescencji, są na wyposażeniu laboratorium CIBJO i służą do dopełniania (tworzenia) duplikatów dla laboratoriów krajów, które są członkami CIBJO. W regulacjach CIBJO przyjęta jest zasada, iż kamienie wzorcowe są podstawowym instrumentem do określania barwy diamentów. Poniżej znajduje się zestawienie trzech skal, skali konwencjonalnej, GIA i CIBJO. Klasyfikacja GIA - w głównej mierze używana. Barwę diamentów powinien określać doświadczony fachowiec poprzez porównanie z zestawem wzorców przy typowym oświetleniu, którego temperatura światła gromadzi się w granicach 5000 - 5500 Kelwina. W takich warunkach wkłada się badany kamień między poszczególne wzorce i porównuje jego zabarwienie do barwy kamieni wzorcowych. O ile doświadczony fachowiec przeprowadzając ocenę barwy - stwierdzi,odcień badanego diamentu jest identyczna jak jednego z wzorców, to przyjmuje, że ma on taką właśnie barwę. Jeżeli jednak nie jest tego pewny, wówczas przyjmuje,odcień badanego diamentu jest taka, jak odcień wzorca ciemniejszego - czyli niższego stopnia zabarwienia. Fotometryczne badanie (określanie) barwy diamentów, traktuje się w handlowej ocenie barwy diamentów jako pomocnicze. Ocenę barwy diamentów innych odcieni niż żółtych, np. Brązowych, przeprowadza się przy użyciu tych samych wzorców, biorąc pod uwagę stopień nasycenia barwą. Diamenty mające barwy fantazyjne, oceniane są innymi kryteriami. Fluorescencję diamentów określa się w długich promieniach UV (366nm.) w następującej skali: Czystość. Przez czystość (krystaliczność) rozumie się stopień skażenia, bądź stopień osłabienia klarowności (czystości) diamentu, przez znajdujące się w jego wnętrzu: przejrzyste i bezpostaciowe wrostki (inkluzje), także w postaci punktów i chmur; otwarte i zamknięte pęknięcia w formie piór albo wachlarzy, także w formie mikropęknięć (frędzli) np. Przy rondyście; właściwości strukturalne w postaci linii wzrostu albo bliźniaczych - o ile są wyraźnie zauważalne np. Brązowe albo w postaci ziarnistej płaszczyzny. Czystość diamentu powinien określać doświadczony fachowiec przy użyciu lupy (soczewki) o 10 - krotnym powiększeniu tzw. Achromatyczno - aplanatycznej w normalnym świetle. Skala czystości diamentów znajduje się poniżej. Parametry zewnętrzne nie wpływają na stopień czystości w diamentach LC, obniżają natomiast stopień czystości diamentów VVS, VS, i SI, w zależności od ich wpływu na wygląd kamienia. Przybliżoną ilość inkluzji z uwzględnieniem skali czystości demonstruje poniższy rysunek. Forma i szlif. Przez formę i szlif rozumie się zarys, proporcję i wykończenie. Forma (kształt) diamentów bywa przeróżna min. Krągła, markiza, gruszka, owal, serce, gwiazda, szlif szmaragdowy, ośmiokąt, kwadrat, trójkąt, bagiet i inne. Podstawowe szlify diamentu demonstruje poniższy rysunek. Szlif brylantowy charakteryzuje się tym, że kamień jest w formie okrągłej, a na jego powierzchni znajdują się co najmniej 32 fasetki plus tafla w koronie i co najmniej 24 fasetki w podstawie plus ewentualny kolet. Pełny szlif brylantowy prezentuje poniższa ilustracja. Przez proporcję diamentu rozumiemy wielkość w procentach (%) poszczególnych części budowy, w stosunku do jego średnicy (w krągłych), która stanowi 100%. Proporcje szlifu przedstawiają poniższe rysunki. Poprawność proporcji i szlifu ukazuje poniższa ilustracja. Kompozycja szlifu i polerowania jest elementem istotnie ważnym. To od ich poprawności zależy czy brylant zachwyci nas swą urodą i blaskiem. Błędy w proporcjach, w symetrii i polerowaniu powodują,wyjątkowe właściwości fizyczne brylantu nie są w pełni wykorzystane i ujawnione. Przy ocenie poprawności wykonania szlifu, starannej analizie podlegają proporcje kamienia jak i wykończenie szlifu (w tym błędy symetrii i polerowania). Ocena całościowa cięcia brylantu tzw. Cut Grade składa się z ocen trzech składowych - proporcji, szlifu i polerowania. Ocena szlifu, proporcji i polerowania następuje przez nadanie tym parametrom odpowiednich ocen (patrz tablica poniżej). Źródło: Opracowanie własne na podstawie: Materiały firmowe; R. Urbaniak, Nazewnictwo kamieni jubilerskich, Gemur, Wrocław 1998 r., s. 19-20; F. Zastawniak, Złotnictwo i Probiernictwo, "Od nowa" - Spółka wydawnicza, Kraków 1995.